فتادم صد هوس در دل چو آمد روی زیبایت
دل و جانم به لرز افتاد از آن ساق پریسایت
چو دانه هر سحر خواهم نمودن پیرهن را چاک
چو از خاور پدید آید زر نور فریبایت
جهان پیوسته می خندد نقاب از چهره چون گیری
چه رمزی خفته است؛ یارب، پسِ جادوی سیمایت؟
دلا؛ گفتم صلای بامداد آمد؛ رحیل کوچ باید زد
که شب را تا سحر بردیم خیال خام و رؤیایت.
صلاح کار چون جویی ز قلب رفته ی چهری؟
چون او دیوانه وش گردد پی حسن هویدایت..!
یک : دوستت دارم ، نه به خاطر شخصیت تو ، بلکه به خاطر شخصیتی که من در هنگام بودن با تو پیدا می کنم .
دو : هیچ کس لیاقت اشک های تو را ندارد و کسی که چنین ارزشی دارد باعث اشک ریختن تو نمی شود.
سه : اگر کسی تو را آن گونه که می خواهی دوست ندارد ، به این معنی نیست که تو را با تمام وجودش دوست ندارد .
چهار : دوست واقعی کسی است که دست های تو را بگیرد ولی قلب تو را لمس کند .
پنج : بدترین شکل دلتنگی برای کسی آن است که ر کنار او باشی و بدانی که هرگز به او نخواهی رسید .
شش : هرگز لبخند را ترک نکن . حتی وقتی ناراحتی . چون هر کس ممکن است
عاشق لبخند تو شود .
هفت : تو ممکن است در تمام دنیا فقط یک نفر باشی ، ولی برای بعضی افراد تمام دنیا هستی .
هشت : هرگز وقتت را با کسی که حاضر نیست وقتش را با تو بگذراند ، نگذران.
نه : شاید خدا خواسته است که ابتدا بسیاری افراد نامناسب را بشناسی و سپس شخص مناسب را . به این ترتیب وقتی او را یافتی بهتر می توانی شکرگزار باشی .
ده : به چیزی که گذشت غم نخور ، به آن چه پس از آن آمد لبخند بزن .
یازده : همیشه افرادی هستند که تو را می آزارند . با این حال همواره به دیگران اعتماد کن و فقط مواظب باش که به کسی که تو را آزرده دوباره اعتماد نکنی .
دوازده :خود را به فرد بهتری تبدیل کن و مطمئن باش که خود را می شناسی قبل از آن که شخص دیگری را بشناسی و انتظار داشته باشی او تو را بشناسد .
سیزده : زیاده از حد خود را تحت فشار نگذار ، بهترین چیزها در زمانی اتفاق می افتد که انتظارش را نداری .